เจอดี ที่ลอนดอน

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต ไม่รู้ว่าซวยเพราะตัวเองหรือเพราะว่าเพื่อนซี้พกมันมาให้จาก Brighton ตั้งเเต่ มาถึงลอนดอน 2 วัน ไม่เคยเกิดเหตุการณ์อะไรที่ทำให้ชีวิตงงๆมาก่อน เเต่ … เมื่อวานเพื่อนไลมาเยี่ยม มันอุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาหากว่า 3 ชั่วโมง เเต่เหมือนมันไม่ได้มาเปล่า เหมือนว่ามันจะพก “ความซวยเเละความตื่นเต้น” มาฝากด้วย (อ่านก่อน อย่าเพิ่งด่า ฮ่าฮ่า)

1. เจอฉก

ยืนอัดปอดอยู่หน้าบ้าน ระหว่างโทรหาเพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ Notting Hill ว่าจะว่างเจอกันวันไหน ก็เจอสองสาวชาว (ไม่น่าใช่) อังกฤษ มาโหวกเหวกข้างๆ ตอนเเรกก็ไม่ได้ใส่ใจ หมุนตัวกลับไปอีกรอบ อ้าว .. พูดกับชั้นนี่หว่า เอ่อ ต้องการอะไรคะ หนึ่งในสาวเจ้าก็บอกว่า .. “may i have your cigarettes?” ดิชั้น “ahh sure” เเล้วก็ยื่นซองให้ดึงไปสักมวนนึง เเต่เเล้ว ยัยนี่ อดอยากปากเเห้งมาจากไหนไม่ทราบ มีปัญญามาถึงลอนดอนเเต่ไม่มีปัญญาซื้อเอง (ไม่มีปัญญาซื้อเองยังไม่พอ ยังไม่มีปัญญาเลิกสูบอีก) เธอรับไปทั้งซองเเล้วเธอจ้ำพรวดๆเลย ชั้นอึ้งโลด .. เดินตามไปถาม

ชั้น     :    “เฮ้ ให้มวนเดียวนะ เอาไปทำไมทั้งซอง”

เธอ     :   ไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น

ชั้น     :    อ้ะให้สองเลย เเต่คืนซองนั้นมาก่อน

เธอไม่ตอบอะไร จ้ำต่อไปอย่างไม่หยุด

ชั้น     :     เฮ้ย (มึง) จะคืนไหม ไม่มีปัญญาซื้อเองหรือไง

เธอ     :     ไป ไป ไป อย่ามายุ่งกับชั้น

ชั้น .. มัวเเต่อึ้ง ตกลงเเกขอชั้น หรือชั้นขอเเกเนี่ย

ชั้น    :    เอาคืนมา ถ้าไม่มีปัญญาซื้อ ก็เลิกสูบไปซะดีกว่าไหม นี่มันขโมยชัดๆ

เธอโวยวายราวกับว่าชั้นต่างหากที่ไปขอของของเธอ เเละกรี๊ดเสียงดังลั่น เเละวิ่งจ้ำอ้าว

ชั้น .. งง พอได้สติเลยตะโกนตามหลัง

ชั้น      :     ok, welcome to london … fu*k youuuu! Happy to see you die so soon with my cigarettes!!! Fu*kkkk.

ตะโกนดังลั่นถนนที่เป็นถิ่นของผู้ดี … ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชั้นทำไปได้ไง .. เรื่องของเรื่องคือ ที่นี่บุหรี่เเพงมาก รู้ว่าผิดที่สูบ เเต่สองสาวนี่ .. ผิดกว่าชั้นอีกไหมล่ะ ไม่มีเงินซื้อสูบ เล่นขโมยกันหน้าด้านๆ เจ็บใจ ถือเป็นการต้อนรับสู่ลอนดอนที่ .. สุดโต่งจริงๆ

2. เจอระเบิด

ตอนเย็นเพื่อนไลพาไปเดินเล่นเเถว Oxford Circus ย่านช้อปปิ้ง (ที่ทำได้ก็เเค่ window shopping) ไม่อยากจะบอกว่าอุตส่าห์มาถึงนี่เเต่กลับต้องฝากท้องไว้กับร้านเบอร์เกอร์เพื่อนซี้สมัยอยู่เมืองไทย “burger king” ฮ่าฮ่า เเถวนั้นหาร้านกินไม่ยาก เเต่ร้านกินที่เหมาะกับเรา .. ยาก!! หลังจากนั่งกิน นั่งเม้า มองไปนอกหน้าต่าง เอ๊ ตำรวจมาทำไมกันเยอะเเยะ หน้าร้านเลยนะ เเถมค่อยๆเอาเเถบมากั้น เหมือนเวลาเกิดเหตุการณ์ไม่ปกติ หรือฆาตกรรมเเล้วมีการกั้นเชือก กั้นบริเวณไม่ให้คนเข้าน่ะ กั้นเรื่อยๆ ลามมาด้านหน้า กำลังงงๆ เจ้าหน้าที่ก็มาไล่คนออกไปให้หมดเบอร์เกอร์คิง เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นฟะ … ฝร่งฝรั่งงงกันหมด ถามไป ตำรวจก็ตอบมาว่า I can’t tell you, keep walking! เฮ้ย … เเล้วก็มาไล่ๆๆๆทุกคนให้ไปไกลๆ เพื่อนไลถามว่าเกิดอะไร ชั้นตอบทันใจ “กูว่าระเบิดชัวร์”

เราออกไปรอบนอก เเต่ชั้นอยากรอดูว่ามันคืออะไร เพื่อนไลพยายามจะบอกว่าไม่ใช่ระเบิดหรอก สงสัยถ่ายหนัง (ฮ่าฮ่า) เเต่ชั้นว่าระเบิดชัวร์ เเต่สุดท้าย ก็ไม่มีอะไรระเบิด คิดว่าเป็นการป้องกันความปลอดภัย หรืออาจได้สัญญาณระเบิดมาจากไหน เลยมาปิดล้อม โชคดีไป

นี่เป็น ครั้งเเรกที่เห็นฝรั่งมุง เเละอีกครั้งที่มาเจอสถานการณ์ตื่นเต้น เสียวๆ เสี่ยงๆ ร่วมชะตาหลังเพื่อนไลมาเยี่ยมอีกแล้ว

~ โดย โตเดี่ยว บน ธันวาคม 5, 2007.